-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31242 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

در روايات وارد شده ذريّه فاطمه(س) به جهنم نميروند. اين روايت چگونه توجيه مي شود؟ آيا ميان آنان كافر و بدكردار يافت نميشوند؟

با تحقيقاتي كه انجام شد، رواياتي مبني بر اين كه سادات به جهنم برده نميشوند، يافت نشد. بر فرض اين كه چنين رواياتي وجود داشته باشند، قابل قبول نيست و بايد تأويل گردد؛ زيرا اين گونه روايات با آيات و روايات ديگر و اصول دين اسلام تعارض دارد. در آيات و روايات، رفتن به بهشت و جهنم و ثواب و عذاب مبتني بر اعمال است. انسان هايي كه اعمال صالح انجام مي دهند، مستحق ثواب و بهشت هستند اما آن دسته كه فرمان خدا را اطاعت نكرده و مرتكب گناه مي شوند، مستحق عذاب و جهنم هستند. انتساب به شخص و گروه امتيازي ايجاد نميكند.

مضافاً بر اين كه گاهي انتساب به شخصيتهاي الهي مسئوليت را بيشتر مي كند. شايد انجام برخي اعمال از انسانهايي كه به شخصيتهاي الهي مسئوليت را بيشتر مي كند.

شايد انجام برخي اعمال از انسانهايي كه به شخصيتهاي الهي منسوب نيستند، لغزش به حساب نيايد يا كمتر به حساب مي آيد، حال آن كه انجام آن از انسانهايي كه به بزرگان دين منتسب هستند، لغزش محسوب گردد، مانند انجام برخيرفتارهااز همسران پيامبر. خداوند خطاب به همسران پيامبر فرمود: هر كدام از شما گناه آشكاري انجام دهيد، عذابتان دو چندان خواهد شد.(1)

در سوره مؤمنون آمده است: هنگامي كه در صور دميده مي شود، هيچ گونه نسبي ميان آنها نخواهد بود... كساني كه ترازوي اعمالشان سنگين باشد، رستگار خواهند شد.(2)

پيامبر اسلام(ص) بعد از فتح مكه بالاي تپه صفا رفته فرمود: من فرستاده خدا به سوي شما هستم. مندلسوز شمايم. نگوييد كه پيامبر از ما است. به خدا! از ميان شما يا غير شما تنها پرهيزكاران، دوستان من هستند. مبادا روز قيامت بياييد در حالي كه دنيا را به دوش بكشيد و ديگران آخرت را! من عذري بين خود و شما و بين شما و خدا باقي نگذاشتم. براي هر كس از من و شما عملش خواهد بود.(3)

طاووس يماني گزارش مي دهد: امام سجاد(ع) را ديدم كه بر خاك افتاده و بي تابي وزراي مي كند. عرض كردم: شما كه پدرتان حسين بن علي است و مادرتان فاطمه زهرا(س) و جدتان رسول خدا - يعني با اين نسبت شريف و پيوند عالي چرا ناراحت هستيد؟

امام فرمود: نه، نه، اي طاووس! سخن نسب را كنار بگذار. خداوند بهشت را براي كسي آفريده است كه مطيع و نيكوكار باشد، هر چند غلامي سياه باشد. به خدا قسم! تو را فردا سود نميدهد مگر عمل صالحي كه امروز پيش مي فرستي.(4)

از اين آيات و روايات استفاده مي شود كه انتساب به كسي امتياز ايجاد نكرده و انسانها در قيامت مرهون اعمال خود هستند: كل نفس بما كسبت رهينة(5)

متأسفانه برخي از سادات دچار لغزش شده و حرمت و قداست سيادت خويش را حفظ نكردند. حرمت شكني و عدم رعايت شأن و جايگاه خاندان، اختصاص به سادات ندارد، بلكه برخي از بستگان بزرگان ديگر نيز جايگاه خاندان خويش را حفظ نكرده و از مسير حق خارج شدند. در قرآن خطاب به فرزند نوح پيغمبر آمده است: قال يا نوح انّه ليس من اهلك انّه عمل غير صالح.(6)

نمونه زير بيانگر آن است كه بستگان برخي از بزرگان دين از مسير حق خارج شدند و در صدد بودند از انتساب خود سوء استفاده كنند: امام رضا(ع) برادري داشت به نام زيد النار. اين برادر چندان مورد رضايت امام نبود. روزي امام در مجلسي سخن مي گفت و زيد در آن جا حضور داشت. امام متوجه شد كه زيد عدّهاي از اصحاب را مخاطب قرار داده و از مقام خاندان پيامبر سخن گفته و به طور غرورآميزي دائماً نحن، نحن (ما چنين، ما چنان هستيم) مي گويد: امام رضا(ع) سخن خودر ا قطع كرده، خطاب به زيد فرمود: اين سخنان چيست كه مي گويي؟ اگر سخن تو درست باشد و فرزندان رسول خدا وضع استثنايي داشته باشد و خداوند به كاران آنها را عذاب نكند و بدون عمل به آنها پاداش دهد، پس تو از پدرت موسي بن جعفر(ع) نزد خدا گراميترين، زيرا وي خدا را بندگي كرد تا به درجات قرب نائل آمد و تو مي پنداري كه بي آن كه بندگي خدا كني، مي تواني در درجه موسي بن جعفر قرارگيري!.(7)

پي نوشتها:

1. احزاب (33) آيه 30.

2. مؤمنون (23) آيه 101.

3. بحارالانوار، ج 21، ص 111، چاپ آخوندي، به نقل از عدل الهي، ص 370.

4. عدل الهي، ص 369 - 370.

5. مدثر (74) آيه 38.

6. هود (11) آيه 49.

7. عدل الهي، ص 371 - 372.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.